زاینده رود ۱۴۰۰ + توصیف، خشکی، وضعیت آب، اعتراضات و عکس
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۰۱۷۰۶
خشکی زاینده رود، علت آن، کم آبی در شهرهای مختلف، وضعیت تالاب گاوخونی، تونل کوهرنگ و سرچشمه کارون و زاینده رود برای افراد زیادی اهمیت دارد.
به گزارش ایمنا، بخش مهمی از اعتبار و عظمت اقتصادی، تاریخی، علمی، هنری و سیاسی شهر اصفهان در حاشیه کویرهای مرکزی ایران، مدیون زاینده رود بوده است و خشکی این رودخانه باعث مشکلات مختلف برای ساکنان این شهر میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زایندهرود یا زندهرود به معنی دهندهزندگی، روزگاری بزرگترین و پرآبترین رودخانه فلات مرکزی ایران بود. این رودخانه به طور طبیعی از پای زرد کوه بختیاری و هفت تنان و شعب آنها در منطقه شوراب تنگ گزی از توابع استان چهار محال بختیاری سر چشمه میگیرد و پس از جذب آبهای جاری بخشهایی از مناطق فریدن و فریدونشهر از استان اصفهان، به سمت شهر اصفهان جریان داشت و در نهایت به مانداب گاوخونی سرازیر میشد.
حوضه آبریز زاینده رودحدود یک سوم طول مسیر زاینده رود، آبگیر و دو سوم آن آبخور رودخانه است. پل زمانخان واقع در جبهه غربی شهر سامان، در حد فاصل این دو منطقه احداث شده است،
حوزه آبخور زاینده رود از پل زمانخان (۱۰۵ کیلومتری غرب اصفهان) شروع شده و تا حاشیه غربی مرداب گاوخونی (۱۱۷ کیلومتری شرق اصفهان) در دو سوی بستر رودخانه گسترده شده است. بر اساس ضوابط خاص جغرافیایی، از قرنها قبل هر منطقه از آن سهم مشخص خود را در فصول مختلف سال از آب دریافت می کرده است.
باتلاق گاوخونیتالاب گاوخونی پایاب رودخانه زایندهرود است و یکی از تالابهای بینالمللی در جلگهٔ مرتفع مرکزی ایران بشمار میآید که منطقهای به وسعت ۴۷۶ کیلومتر مربع را پوشانده و در ۱٣٧ کیلومتری جنوب شرق اصفهان و در ٣۰ کیلومتری شهر ورزنه در مجاورت تپههای شنی واقع شده است.
اهمیت زاینده رودهمان طور که "مصر را هدیه نیل دانستهاند"، اصفهان نیز هدیه زاینده رود است؛ چرا که این شهر از شرق، شمال و جنوب با کویر هم جوار است و باید آن را شهری کویری به شمار آورد، اما در سالیان متمادی، شهر اصفهان و حومه در سالهای خشک یا مرطوب همواره ۶ سهم از ۳۳ سهم کل آب زاینده رود (۱۸ درصد) را به خود اختصاص داده و بر اساس تقویم آبیاری، تا پیش از دهه ۸۰ خشکی زاینده رود هرگز از ۱۱ روز در هر ۱۸ روز فراتر نرفته است.
حق آبه کشاورزان چیست؟از صدها سال پیش کشاورزان مرکز و پایین دست رودخانه زاینده رود، مادی (جویهای انتقال آب) شهر اصفهان و تالاب گاوخونی (در انتهای رودخانه) در روزهای مشخصی از سال از منابع آب این رودخانه استفاده میکردند و یک نظام (معروف بهطومار شیخ بهایی) میزان مصرف هر بخش را تعیین میکرد. از سال ۱۳۳۲ تونل انتقال آب «کوهرنگ ۱» احداث شد تا منابع آب را از سرشاخههای رودخانه کارون به زاینده رود منتقل کند. کشاورزان استان اصفهان مدارکی ارائه میکنند دال بر اینکه هزینه احداث این تونل را پرداختهاند و در نتیجه مالک بخش عمده منابع آب این تونل هستند. از سال ۱۳۳۲ تا سال ۱۳۶۱ افراد دیگری عمدتاً در استان اصفهان از منابع آب رودخانه زاینده رود سهیم شدند که بهعنوان «سهم آبهدار» (یا حقابه دار غیر طوماری) شناخته میشوند. از سال ۱۳۶۱ به بعد دوباره دولت (شرکت آب منطقهای) منابع آب رودخانه را به بخشهای مختلف کشاورزی و صنعت تخصیص داد که به «حق اشتراکی» معروف است.
طومار شیخ بهایی چیست؟زاینده رود، رودخانه آب شیرین و دائمی حوزه داخلی ایران، از قدیم به ضرورت بهره برداری مناسب در منطقه خشک با اقلیم ناپایدار اصفهان و حومه، دارای نظم (تقسیم نامه) ویژه ای بوده است و آخرین تقسیم نامه آن در عرف جامعه محلی بنام طومار شیخ بهایی موسوم شده است. بر اساس این طومار کل آب رودخانه به ۳۳ سهم کلی و ۲۷۵ سهام جزئیتر، بین ۷ بلوک آبخور آنکه از حدود ۷۰ کیلومتری غرب اصفهان تا ۱۲۰ کیلومتری شرق این شهر ادامه داشته است تقسیم شده است. تقسیم آب بر اساس طومار از ۷۵ روز بعد از نوروز تا آخر آبان ماه به مدت ۱۶۰ روز مجری بوده و در فصول سرد سال که نیاز به آبیاری وجود نداشته است، به اصطلاح رودخانه آزاد بوده و هر کس به هر میزان نیاز داشته است می توانسته از آن بهره برداری کند. از ویژگیهای اصلی طومار یکی این است که در آن هیچ روستا و مزرعه در کل منطقه و هیچ باغ و محلهای در داخل شهر از قلم نیفتاده است.
خشکی زاینده رودزاینده رود از سال ۱۳۸۶ جریان دائمی خود در کل مسیر را از دست داده و خشک شدن آن در شهر اصفهان بسیار تأثیر گذار بوده است. در منابع مختلف عمدهترین دلایل خشک شدن زایندهرود خشکسالی در بالا دست، تبدیل مرتع به باغ در بالادست، استقرار صنایع آب بر، الگوی کشت نامناسب در پایین دست، انتقال آب، نادیدن گرفته شدن حق آبه شیخ بهایی و برداشت بیرویه آب در مسیر رودخانه عنوان شده است.
اعتراضات آبی اصفهانکشاورزان اصفهان پس از خشکی زاینده رود در طی سالهای متمادی اقدامات مختلفی برای اعتراض به سختی معیشت و کم رونقی کشاورزی و دامداری کردند، این اقدامات شامل مراجعه به مقامات مختلف، تجمع در نزدیکی لولههای انتقال آب زاینده رود به دیگر استانها، تحصن، برپایی چادر در بستر خشک زاینده رود و راهپیمایی مسالمتآمیز بوده است، بسیاری از صاحب نظران اعتقاد دارند شیوه اعتراض مدنی و مسالمتآمیز کشاورزان اصفهان در تاریخ معاصر بی نظیر است.
پیوند دیرینه اصفهان و یزدیزد از سرزمینهای کهن و تاریخی ایران است که در مرکز ایران قرار گرفته و با استانهای اصفهان، خراسان جنوبی، کرمان و فارس همسایه است. جمعیت این استان حدود یک میلیون و دویست هزار نفر است و از عصر صفوی به دلیل رواج بازرگانی پیوندهای گوناگون به ویژه از نظر فرهنگی با اصفهان داشت.
در نوزدهم دیماه سال ۱۳۱۶، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری و براساس ماده یک آن، کشور ایران مطابق نقشه و صورت ضمیمه به ۱۰ استان تقسیم شد و شهرستان یزد و اصفهان استان دهم ایران را تشکیل دادند. در سال ۱۳۴۸ یزد از استان اصفهان جدا و به فرمانداری کل تبدیل و در سال ۱۳۵۲ با مصوبه هیئت وزیران به استان ارتقا پیدا کرد.
چهار محال بختیاری و اصفهانچهارمحال و بختیاری، یکی از استانهای مرکزی کشور به مرکزیت، شهرکرد است که از شمال و مشرق به استان اصفهان، از مغرب به استان خوزستان، از جنوب به استان کهگیلویه و بویراحمد و از سوی شمال غربی به استان لرستان محدود میشود.
چهارمحال و بختیاری تا پیش از سال ۱۳۳۲ خورشیدی در قالب شهرستان شهرکرد و بختیاری از شهرستانهای استان اصفهان بهشمار میآمد.. در مصوبه سال ۱۳۵۲، فرمانداری کل چهارمحال و بختیاری به استانداری چهارمحال و بختیاری ارتقا یافت.
بسیاری از اهالی اصفهان و چهارمحال بختیاری با یکدیگر خویشاوند هستند و برای کار، تحصیل یا دیگر امور همیشه بین دو استان تردد میکنند.
کد خبر 540155منبع: ایمنا
کلیدواژه: زاینده رود رودخانه زاینده رود خشکی زاینده رود حقابه کشاورزان زاینده رود اصفهان زاینده رود خشک وضعیت آب زاینده رود سرچشمه کارون و زاینده رود خشکی زاینده رود اصفهان بی آبی زاینده رود زاینده رود ۱۴۰۰ اعتراضات آبی در اصفهان اعتراضات اصفهان 1400 اصفهان امروز چه خبر اعتراض کشاورزان اصفهان امروز یزد قطعی اب یزد چهارمحال بختیاری کجاست زاینده رود در چهارمحال و بختیاری انتقال آب اصفهان به یزد انتقال آب خوزستان به اصفهان زاینده رود امروز زاینده رود اب دارد درباره اصفهان اصفهان رودخانه ایران رودخانه اصفهان قدمت زاینده رود اب زاینده رود در حال حاضر آب زاینده رود چگونه شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق چهارمحال و بختیاری خشکی زاینده رود شهر اصفهان شیخ بهایی انتقال آب منابع آب بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۰۱۷۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کیفیت هوای اصفهان ناسالم برای گروههای حساس
بر اساس دادههای سامانه برخط کنترل کیفیت هوای سازمان محیطزیست (منطقه اصفهان) شاخص هوای این کلانشهر امروز در ایستگاه خیابان ۲۵ آبان با ۱۶۹، خیابان احمدآباد ۱۸۰، بزرگراه خرازی ۱۵۶، خیابان زینبیه ۱۷۵، خیابان فرشادی ۱۶۷، بولوار کاوه ۱۶۸، کردآباد ۱۵۵ و ایستگاه ولدان ۱۶۰ AQI در وضعیت قرمز و ناسالم برای عموم شهروندان است.
شاخص هوای اصفهان همچنین در ایستگاه میدان انقلاب با عدد ۱۲۵، پارک زمزم ۱۴۵ و رهنان ۱۳۶ AQI وضعیت نارنجی و ناسالم برای گروههای حساس را نشان میدهد و هوای سپاهان شهر با عدد ۳۵ پاک است.
کیفیت هوا در ایستگاه خیابان پروین اعتصامی با عدد ۹۰، خیابان فیض ۹۹ و خیابان میرزا طاهر ۸۰ AQI در وضعیت قابل قبول قرار دارد.
امروز شاخص هوا در خمینیشهر با میانگین ۵۹، سجزی با میانگین ۹۲، شاهینشهر ۶۴، کاشان ۵۱ و قهجاورستان ۷۹ در وضعیت قابل قبول، مبارکه با میانگین ۴۴ پاک و نجف آباد ۱۰۴ و زرینشهر ۱۰۳ AQI ناسالم برای گروههای حساس ثبت شد. ایستگاه سنجش آلودگی هوای منطقه صنعتی دولت آباد قطع است.
شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروههای حساس، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۱ تا ۵۰۰ خطرناک است.
این شاخص به طور معمول برای پنج آلاینده هوا شامل مونوکسیدکربن (CO)، اُزن (O ۳)، دی اکسید نیتروژن (NO ۲)، دی اکسید گوگرد (SO ۲) و ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون (PM ۲.۵) اندازه گیری و به طور روزانه در ایستگاههای پایش هوا، ثبت میشود.
شاخص کیفی هوا (Air Quality Index) معیاری است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا نظیر مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ترکیبات نیتروژن دار، اوزون و ذرات معلق (ذرات کوچکتر از ۱۰ میکرومتر و ذرات کوچکتر از ۲.۵ میکرومتر) را که دارای حدود مجاز متفاوت با واحدهای مختلف است به یک عدد بدون واحد تبدیل میکند و وضعیت آلودگی هوا را نمایش میدهد.